سمیرا دردشتی در روزنامه شرق نوشت: شهرنشینی در ایران به طور تاریخی برای زنان مستلزم راندهشدن به حوزه خصوصی؛ یعنی خانهها یا اندرونیها بود. در اغلب سفرنامههای برجایمانده از سیاحان، بهویژه در دوره قاجاریه؛ یعنی مقارن با گسترش زندگی شهرنشینی در ایران، به این امر اشاره شده است که زنان شهری در مقایسه با زنان روستایی و عشایر دارای آزادی عمل کمتری بوده و تقریبا در حیات اجتماعی شهر نقشی نداشتند.